pluskać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *pľuskati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈplus.kat͡ɕ/
  • Audio 1, pluskać(file)
  • Audio 2, pluskać się(file)
  • Rhymes: -uskat͡ɕ
  • Syllabification: plus‧kać

Verb

pluskać impf (perfective plusnąć)

  1. (intransitive) to plash, to splash (to hit or agitate liquid so that part of it separates from the principal liquid mass)
    Synonyms: chlapać, chlupać
  2. (intransitive, of water) to lap, to swash (to wash against a surface with a splashing sound)

Verb

pluskać impf

  1. (reflexive) to dabble, to paddle (to cause splashing by moving a body part like a bill or limb in soft mud, water, etc.)

Conjugation
Conjugation of pluskać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pluskać
present tense 1st pluskam pluskamy
2nd pluskasz pluskacie
3rd pluska pluskają
impersonal pluska się
past tense 1st pluskałem pluskałam pluskaliśmy pluskałyśmy
2nd pluskałeś pluskałaś pluskaliście pluskałyście
3rd pluskał pluskała pluskało pluskali pluskały
impersonal pluskano
future tense 1st będę pluskał,
będę pluskać
 będę pluskała,
będę pluskać
 będziemy pluskali,
będziemy pluskać
 będziemy pluskały,
będziemy pluskać
2nd będziesz pluskał,
będziesz pluskać
 będziesz pluskała,
będziesz pluskać
 będziecie pluskali,
będziecie pluskać
 będziecie pluskały,
będziecie pluskać
3rd będzie pluskał,
będzie pluskać
 będzie pluskała,
będzie pluskać
 będzie pluskało,
będzie pluskać
 będą pluskali,
będą pluskać
 będą pluskały,
będą pluskać
impersonal będzie pluskać się
conditional 1st pluskałbym pluskałabym pluskalibyśmy pluskałybyśmy
2nd pluskałbyś pluskałabyś pluskalibyście pluskałybyście
3rd pluskałby pluskałaby pluskałoby pluskaliby pluskałyby
impersonal pluskano by
imperative 1st niech pluskam pluskajmy
2nd pluskaj pluskajcie
3rd niech pluska niech pluskają
active adjectival participle pluskający pluskająca pluskające pluskający pluskające
contemporary adverbial participle pluskając
verbal noun pluskanie

or

Conjugation of pluskać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pluskać
present tense 1st pluszczę pluszczemy
2nd pluszczesz pluszczecie
3rd pluszcze pluszczą
impersonal pluszcze się
past tense 1st pluskałem pluskałam pluskaliśmy pluskałyśmy
2nd pluskałeś pluskałaś pluskaliście pluskałyście
3rd pluskał pluskała pluskało pluskali pluskały
impersonal pluskano
future tense 1st będę pluskał,
będę pluskać
 będę pluskała,
będę pluskać
 będziemy pluskali,
będziemy pluskać
 będziemy pluskały,
będziemy pluskać
2nd będziesz pluskał,
będziesz pluskać
 będziesz pluskała,
będziesz pluskać
 będziecie pluskali,
będziecie pluskać
 będziecie pluskały,
będziecie pluskać
3rd będzie pluskał,
będzie pluskać
 będzie pluskała,
będzie pluskać
 będzie pluskało,
będzie pluskać
 będą pluskali,
będą pluskać
 będą pluskały,
będą pluskać
impersonal będzie pluskać się
conditional 1st pluskałbym pluskałabym pluskalibyśmy pluskałybyśmy
2nd pluskałbyś pluskałabyś pluskalibyście pluskałybyście
3rd pluskałby pluskałaby pluskałoby pluskaliby pluskałyby
impersonal pluskano by
imperative 1st niech pluszczę pluszczmy
2nd pluszcz pluszczcie
3rd niech pluszcze niech pluszczą
active adjectival participle pluszczący pluszcząca pluszczące pluszczący pluszczące
contemporary adverbial participle pluszcząc
verbal noun pluskanie
nouns
verb
  • pluchać

Further reading
  • pluskać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pluskać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.