pluvius
Latin
Etymology
From pluit.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈplu.u̯i.us/, [ˈpɫ̪uː̯iʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈplu.vi.us/, [ˈpluːvius]
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | pluvius | pluvia | pluvium | pluviī | pluviae | pluvia | |
| Genitive | pluviī | pluviae | pluviī | pluviōrum | pluviārum | pluviōrum | |
| Dative | pluviō | pluviō | pluviīs | ||||
| Accusative | pluvium | pluviam | pluvium | pluviōs | pluviās | pluvia | |
| Ablative | pluviō | pluviā | pluviō | pluviīs | |||
| Vocative | pluvie | pluvia | pluvium | pluviī | pluviae | pluvia | |
Noun
Declension
Second-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | pluvius | pluviī |
| Genitive | pluviī pluvī1 |
pluviōrum |
| Dative | pluviō | pluviīs |
| Accusative | pluvium | pluviōs |
| Ablative | pluviō | pluviīs |
| Vocative | pluvie | pluviī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Derived terms
Related terms
References
- “pluvius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “pluvius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- pluvius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- “pluvius”, in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
- “pluvius”, in William Smith, editor (1848) A Dictionary of Greek Biography and Mythology, London: John Murray
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.