pożreć

Polish

Etymology

From po- +‎ żreć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.ʐrɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔʐrɛt͡ɕ
  • Syllabification: po‧żreć

Verb

pożreć pf (imperfective pożerać)

  1. (colloquial, transitive) to devour
  2. (colloquial, reflexive) to have an argument

Conjugation
Conjugation of pożreć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pożreć
future tense 1st pożrę pożremy
2nd pożresz pożrecie
3rd pożre pożrą
impersonal pożre się
past tense 1st pożarłem pożarłam pożarliśmy pożarłyśmy
2nd pożarłeś pożarłaś pożarliście pożarłyście
3rd pożarł pożarła pożarło pożarli pożarły
impersonal pożarto
conditional 1st pożarłbym pożarłabym pożarlibyśmy pożarłybyśmy
2nd pożarłbyś pożarłabyś pożarlibyście pożarłybyście
3rd pożarłby pożarłaby pożarłoby pożarliby pożarłyby
impersonal pożarto by
imperative 1st niech pożrę pożryjmy
2nd pożryj pożryjcie
3rd niech pożre niech pożrą
passive adjectival participle pożarty pożarta pożarte pożarci pożarte
anterior adverbial participle pożarłszy
verbal noun pożarcie

Further reading
  • pożreć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pożreć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.