pożyć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *požiti. By surface analysis, po- +‎ żyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.ʐɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: po‧żyć

Verb

pożyć pf

  1. (transitive) to live through some period of time
  2. (transitive) to live together [+ z (instrumental) = with someone]

pożyć pf (imperfective pożywać)

  1. (transitive, archaic) to consume, to eat

Conjugation
Conjugation of pożyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pożyć
future tense 1st pożyję pożyjemy
2nd pożyjesz pożyjecie
3rd pożyje pożyją
impersonal pożyje się
past tense 1st pożyłem pożyłam pożyliśmy pożyłyśmy
2nd pożyłeś pożyłaś pożyliście pożyłyście
3rd pożył pożyła pożyło pożyli pożyły
impersonal pożyto
conditional 1st pożyłbym pożyłabym pożylibyśmy pożyłybyśmy
2nd pożyłbyś pożyłabyś pożylibyście pożyłybyście
3rd pożyłby pożyłaby pożyłoby pożyliby pożyłyby
impersonal pożyto by
imperative 1st niech pożyję pożyjmy
2nd pożyj pożyjcie
3rd niech pożyje niech pożyją
passive adjectival participle pożyty pożyta pożyte pożyci pożyte
anterior adverbial participle pożywszy
verbal noun pożycie

Derived terms
noun
verb

Further reading
  • pożyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pożyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.