pochwalić

Polish

Etymology

From po- +‎ chwalić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈxfa.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -alit͡ɕ
  • Syllabification: po‧chwa‧lić

Verb

pochwalić pf (imperfective chwalić)

  1. (transitive) to praise
  2. (reflexive) to boast, to glory in, to pride oneself on, to vaunt (to boast of; to make a vain display of; to display with ostentation)

Conjugation
Conjugation of pochwalić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pochwalić
future tense 1st pochwalę pochwalimy
2nd pochwalisz pochwalicie
3rd pochwali pochwalą
impersonal pochwali się
past tense 1st pochwaliłem pochwaliłam pochwaliliśmy pochwaliłyśmy
2nd pochwaliłeś pochwaliłaś pochwaliliście pochwaliłyście
3rd pochwalił pochwaliła pochwaliło pochwalili pochwaliły
impersonal pochwalono
conditional 1st pochwaliłbym pochwaliłabym pochwalilibyśmy pochwaliłybyśmy
2nd pochwaliłbyś pochwaliłabyś pochwalilibyście pochwaliłybyście
3rd pochwaliłby pochwaliłaby pochwaliłoby pochwaliliby pochwaliłyby
impersonal pochwalono by
imperative 1st niech pochwalę pochwalmy
2nd pochwal pochwalcie
3rd niech pochwali niech pochwalą
passive adjectival participle pochwalony pochwalona pochwalone pochwaleni pochwalone
anterior adverbial participle pochwaliwszy
verbal noun pochwalenie

Further reading
  • pochwalić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pochwalić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.