pociągnąć

Polish

Etymology

From pociągać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈt͡ɕɔŋɡ.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔŋɡnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: po‧ciąg‧nąć

Verb

pociągnąć pf (imperfective pociągać)

  1. (transitive) to pull
  2. (transitive) to attract (gravitationally)
  3. (transitive) to attract (with one's positive traits)
  4. (transitive) to cause
  5. (transitive, of wind or air) to blow over
  6. (intransitive, of a group) to get somewhere
  7. (transitive) to cover with a layer of something
  8. (transitive) to guzzle alcohol
    Synonyms: see Thesaurus:pić
  9. (reflexive) to pull oneself

Conjugation
Conjugation of pociągnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pociągnąć
future tense 1st pociągnę pociągniemy
2nd pociągniesz pociągniecie
3rd pociągnie pociągną
impersonal pociągnie się
past tense 1st pociągnąłem pociągnęłam pociągnęliśmy pociągnęłyśmy
2nd pociągnąłeś pociągnęłaś pociągnęliście pociągnęłyście
3rd pociągnął pociągnęła pociągnęło pociągnęli pociągnęły
impersonal pociągnięto
conditional 1st pociągnąłbym pociągnęłabym pociągnęlibyśmy pociągnęłybyśmy
2nd pociągnąłbyś pociągnęłabyś pociągnęlibyście pociągnęłybyście
3rd pociągnąłby pociągnęłaby pociągnęłoby pociągnęliby pociągnęłyby
impersonal pociągnięto by
imperative 1st niech pociągnę pociągnijmy
2nd pociągnij pociągnijcie
3rd niech pociągnie niech pociągną
passive adjectival participle pociągnięty pociągnięta pociągnięte pociągnięci pociągnięte
anterior adverbial participle pociągnąwszy
verbal noun pociągnięcie

Further reading
  • pociągnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pociągnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.