podbiec

Polish

Etymology

From pod- +‎ biec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔd.bjɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔdbjɛt͡s
  • Syllabification: pod‧biec

Verb

podbiec pf (imperfective podbiegać)

  1. (intransitive) to run up to, to run towards
  2. (intransitive) to fill up (with some liquid) from below

Conjugation
Conjugation of podbiec pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podbiec
future tense 1st podbiegnę podbiegniemy
2nd podbiegniesz podbiegniecie
3rd podbiegnie podbiegną
impersonal podbiegnie się
past tense 1st podbiegłem podbiegłam podbiegliśmy podbiegłyśmy
2nd podbiegłeś podbiegłaś podbiegliście podbiegłyście
3rd podbiegł podbiegła podbiegło podbiegli podbiegły
impersonal podbiegnięto
conditional 1st podbiegłbym podbiegłabym podbieglibyśmy podbiegłybyśmy
2nd podbiegłbyś podbiegłabyś podbieglibyście podbiegłybyście
3rd podbiegłby podbiegłaby podbiegłoby podbiegliby podbiegłyby
impersonal podbiegnięto by
imperative 1st niech podbiegnę podbiegnijmy
2nd podbiegnij podbiegnijcie
3rd niech podbiegnie niech podbiegną
anterior adverbial participle podbiegłszy
verbal noun podbiegnięcie

Further reading
  • podbiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podbiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.