podczepić

Polish

Etymology

From pod- +‎ czepić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔtˈt͡ʂɛ.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛpit͡ɕ
  • Syllabification: pod‧cze‧pić

Verb

podczepić pf (imperfective podczepiać)

  1. (transitive) to attach from underneath

Conjugation
Conjugation of podczepić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podczepić
future tense 1st podczepię podczepimy
2nd podczepisz podczepicie
3rd podczepi podczepią
impersonal podczepi się
past tense 1st podczepiłem podczepiłam podczepiliśmy podczepiłyśmy
2nd podczepiłeś podczepiłaś podczepiliście podczepiłyście
3rd podczepił podczepiła podczepiło podczepili podczepiły
impersonal podczepiono
conditional 1st podczepiłbym podczepiłabym podczepilibyśmy podczepiłybyśmy
2nd podczepiłbyś podczepiłabyś podczepilibyście podczepiłybyście
3rd podczepiłby podczepiłaby podczepiłoby podczepiliby podczepiłyby
impersonal podczepiono by
imperative 1st niech podczepię podczepmy
2nd podczep podczepcie
3rd niech podczepi niech podczepią
passive adjectival participle podczepiony podczepiona podczepione podczepieni podczepione
anterior adverbial participle podczepiwszy
verbal noun podczepienie

Further reading
  • podczepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podczepić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.