podebrać

Polish

Etymology

From pode- +‎ brać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈdɛ.brat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛbrat͡ɕ
  • Syllabification: po‧de‧brać

Verb

podebrać pf (imperfective podbierać)

  1. (transitive) to take from below, to take from under
  2. (transitive) to take furtively, to skim off, to pilfer
    Synonyms: see Thesaurus:kraść

Conjugation
Conjugation of podebrać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podebrać
future tense 1st podbiorę podbierzemy
2nd podbierzesz podbierzecie
3rd podbierze podbiorą
impersonal podbierze się
past tense 1st podebrałem podebrałam podebraliśmy podebrałyśmy
2nd podebrałeś podebrałaś podebraliście podebrałyście
3rd podebrał podebrała podebrało podebrali podebrały
impersonal podebrano
conditional 1st podebrałbym podebrałabym podebralibyśmy podebrałybyśmy
2nd podebrałbyś podebrałabyś podebralibyście podebrałybyście
3rd podebrałby podebrałaby podebrałoby podebraliby podebrałyby
impersonal podebrano by
imperative 1st niech podbiorę podbierzmy
2nd podbierz podbierzcie
3rd niech podbierze niech podbiorą
passive adjectival participle podebrany podebrana podebrane podebrani podebrane
anterior adverbial participle podebrawszy
verbal noun podebranie

Further reading
  • podebrać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podebrać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.