podgonić

Polish

Etymology

From pod- +‎ gonić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔdˈɡɔ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
  • Syllabification: pod‧go‧nić

Verb

podgonić pf (imperfective podganiać)

  1. (transitive) to catch up on
    Synonyms: nadrobić, odrobić, odpracować

Conjugation
Conjugation of podgonić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podgonić
future tense 1st podgonię podgonimy
2nd podgonisz podgonicie
3rd podgoni podgonią
impersonal podgoni się
past tense 1st podgoniłem podgoniłam podgoniliśmy podgoniłyśmy
2nd podgoniłeś podgoniłaś podgoniliście podgoniłyście
3rd podgonił podgoniła podgoniło podgonili podgoniły
impersonal podgoniono
conditional 1st podgoniłbym podgoniłabym podgonilibyśmy podgoniłybyśmy
2nd podgoniłbyś podgoniłabyś podgonilibyście podgoniłybyście
3rd podgoniłby podgoniłaby podgoniłoby podgoniliby podgoniłyby
impersonal podgoniono by
imperative 1st niech podgonię podgońmy
2nd podgoń podgońcie
3rd niech podgoni niech podgonią
passive adjectival participle podgoniony podgoniona podgonione podgonieni podgonione
anterior adverbial participle podgoniwszy
verbal noun podgonienie

Further reading
  • podgonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podgonić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.