podkopać

Polish

Etymology

From pod- +‎ kopać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔtˈkɔ.pat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpat͡ɕ
  • Syllabification: pod‧ko‧pać

Verb

podkopać pf (imperfective podkopywać)

  1. (transitive) to dig under, to excavate
  2. (transitive, figuratively) to undermine
  3. (reflexive) to dig one's way under

Conjugation
Conjugation of podkopać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podkopać
future tense 1st podkopię podkopiemy
2nd podkopiesz podkopiecie
3rd podkopie podkopią
impersonal podkopie się
past tense 1st podkopałem podkopałam podkopaliśmy podkopałyśmy
2nd podkopałeś podkopałaś podkopaliście podkopałyście
3rd podkopał podkopała podkopało podkopali podkopały
impersonal podkopano
conditional 1st podkopałbym podkopałabym podkopalibyśmy podkopałybyśmy
2nd podkopałbyś podkopałabyś podkopalibyście podkopałybyście
3rd podkopałby podkopałaby podkopałoby podkopaliby podkopałyby
impersonal podkopano by
imperative 1st niech podkopię podkopmy
2nd podkop podkopcie
3rd niech podkopie niech podkopią
passive adjectival participle podkopany podkopana podkopane podkopani podkopane
anterior adverbial participle podkopawszy
verbal noun podkopanie

Further reading
  • podkopać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podkopać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.