podkupić

Polish

Etymology

From pod- +‎ kupić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔtˈku.pit͡ɕ/
  • Rhymes: -upit͡ɕ
  • Syllabification: pod‧ku‧pić

Verb

podkupić pf (imperfective podkupywać)

  1. (transitive) to outbid, to outbuy

Conjugation
Conjugation of podkupić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podkupić
future tense 1st podkupię podkupimy
2nd podkupisz podkupicie
3rd podkupi podkupią
impersonal podkupi się
past tense 1st podkupiłem podkupiłam podkupiliśmy podkupiłyśmy
2nd podkupiłeś podkupiłaś podkupiliście podkupiłyście
3rd podkupił podkupiła podkupiło podkupili podkupiły
impersonal podkupiono
conditional 1st podkupiłbym podkupiłabym podkupilibyśmy podkupiłybyśmy
2nd podkupiłbyś podkupiłabyś podkupilibyście podkupiłybyście
3rd podkupiłby podkupiłaby podkupiłoby podkupiliby podkupiłyby
impersonal podkupiono by
imperative 1st niech podkupię podkupmy
2nd podkup podkupcie
3rd niech podkupi niech podkupią
passive adjectival participle podkupiony podkupiona podkupione podkupieni podkupione
anterior adverbial participle podkupiwszy
verbal noun podkupienie

Further reading
  • podkupić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podkupić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.