podniecić

Polish

Etymology

From pod- +‎ niecić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔdˈɲɛ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: pod‧nie‧cić

Verb

podniecić pf (imperfective podniecać)

  1. (transitive) to excite, to titillate, to turn on, to foment
    Synonym: podekscytować
  2. (reflexive) to get excited
    Synonym: podekscytować się

Conjugation
Conjugation of podniecić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podniecić
future tense 1st podniecę podniecimy
2nd podniecisz podniecicie
3rd podnieci podniecą
impersonal podnieci się
past tense 1st podnieciłem podnieciłam podnieciliśmy podnieciłyśmy
2nd podnieciłeś podnieciłaś podnieciliście podnieciłyście
3rd podniecił podnieciła podnieciło podniecili podnieciły
impersonal podniecono
conditional 1st podnieciłbym podnieciłabym podniecilibyśmy podnieciłybyśmy
2nd podnieciłbyś podnieciłabyś podniecilibyście podnieciłybyście
3rd podnieciłby podnieciłaby podnieciłoby podnieciliby podnieciłyby
impersonal podniecono by
imperative 1st niech podniecę podniećmy
2nd podnieć podniećcie
3rd niech podnieci niech podniecą
passive adjectival participle podniecony podniecona podniecone podnieceni podniecone
anterior adverbial participle podnieciwszy
verbal noun podniecenie
nouns

Further reading
  • podniecić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podniecić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.