podołać

Polish

Etymology

From po- +‎ dołać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈdɔ.wat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔwat͡ɕ
  • Syllabification: po‧do‧łać

Verb

podołać pf

  1. (intransitive) to manage, to cope, to succeed [+dative]

Conjugation
Conjugation of podołać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podołać
future tense 1st podołam podołamy
2nd podołasz podołacie
3rd podoła podołają
impersonal podoła się
past tense 1st podołałem podołałam podołaliśmy podołałyśmy
2nd podołałeś podołałaś podołaliście podołałyście
3rd podołał podołała podołało podołali podołały
impersonal podołano
conditional 1st podołałbym podołałabym podołalibyśmy podołałybyśmy
2nd podołałbyś podołałabyś podołalibyście podołałybyście
3rd podołałby podołałaby podołałoby podołaliby podołałyby
impersonal podołano by
imperative 1st niech podołam podołajmy
2nd podołaj podołajcie
3rd niech podoła niech podołają
anterior adverbial participle podoławszy
verbal noun podołanie

Further reading
  • podołać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podołać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.