podrzucić

Polish

Etymology

From pod- +‎ rzucić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔdˈʐu.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: pod‧rzu‧cić

Verb

podrzucić pf (imperfective podrzucać)

  1. (transitive) to toss, to flip
  2. (transitive) to plant (place an object as false evidence)
  3. (transitive) to drop off, to set down

Conjugation
Conjugation of podrzucić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podrzucić
future tense 1st podrzucę podrzucimy
2nd podrzucisz podrzucicie
3rd podrzuci podrzucą
impersonal podrzuci się
past tense 1st podrzuciłem podrzuciłam podrzuciliśmy podrzuciłyśmy
2nd podrzuciłeś podrzuciłaś podrzuciliście podrzuciłyście
3rd podrzucił podrzuciła podrzuciło podrzucili podrzuciły
impersonal podrzucono
conditional 1st podrzuciłbym podrzuciłabym podrzucilibyśmy podrzuciłybyśmy
2nd podrzuciłbyś podrzuciłabyś podrzucilibyście podrzuciłybyście
3rd podrzuciłby podrzuciłaby podrzuciłoby podrzuciliby podrzuciłyby
impersonal podrzucono by
imperative 1st niech podrzucę podrzućmy
2nd podrzuć podrzućcie
3rd niech podrzuci niech podrzucą
passive adjectival participle podrzucony podrzucona podrzucone podrzuceni podrzucone
anterior adverbial participle podrzuciwszy
verbal noun podrzucenie

Derived terms
noun

Further reading
  • podrzucić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podrzucić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.