podupaść

Polish

Etymology

From pod- +‎ upaść.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔdˈu.paɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -upaɕt͡ɕ
  • Syllabification: pod‧u‧paść

Verb

podupaść pf (imperfective podupadać)

  1. (intransitive) to languish, to lapse, to decline

Conjugation
Conjugation of podupaść pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podupaść
future tense 1st podupadnę podupadniemy
2nd podupadniesz podupadniecie
3rd podupadnie podupadną
impersonal podupadnie się
past tense 1st podupadłem podupadłam podupadliśmy podupadłyśmy
2nd podupadłeś podupadłaś podupadliście podupadłyście
3rd podupadł podupadła podupadło podupadli podupadły
impersonal podupadnięto
conditional 1st podupadłbym podupadłabym podupadlibyśmy podupadłybyśmy
2nd podupadłbyś podupadłabyś podupadlibyście podupadłybyście
3rd podupadłby podupadłaby podupadłoby podupadliby podupadłyby
impersonal podupadnięto by
imperative 1st niech podupadnę podupadnijmy
2nd podupadnij podupadnijcie
3rd niech podupadnie niech podupadną
anterior adverbial participle podupadłszy
verbal noun podupadnięcie

Further reading
  • podupaść in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podupaść in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.