podziać

Polish

Etymology

From po- +‎ dziać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.d͡ʑat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔd͡ʑat͡ɕ
  • Syllabification: po‧dziać

Verb

podziać pf (imperfective podziewać)

  1. (transitive, colloquial) to lose, to misplace
    Synonym: zgubić
  2. (reflexive) to be lost or leave somewhere unknown. Approximately "be off to"
    Gdzie się podział? ― Where's he gone off to?
    Gdzie się podziały moje klucze? ― Where'd my keys go?

Conjugation
Conjugation of podziać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive podziać
future tense 1st podzieję podziejemy
2nd podziejesz podziejecie
3rd podzieje podzieją
impersonal podzieje się
past tense 1st podziałem podziałam podzialiśmy podziałyśmy
2nd podziałeś podziałaś podzialiście podziałyście
3rd podział podziała podziało podziali podziały
impersonal podziano
conditional 1st podziałbym podziałabym podzialibyśmy podziałybyśmy
2nd podziałbyś podziałabyś podzialibyście podziałybyście
3rd podziałby podziałaby podziałoby podzialiby podziałyby
impersonal podziano by
imperative 1st niech podzieję podziejmy
2nd podziej podziejcie
3rd niech podzieje niech podzieją
passive adjectival participle podziany podziana podziane podziani podziane
anterior adverbial participle podziawszy
verbal noun podzianie

Derived terms
verb

Further reading
  • podziać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • podziać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.