pogderać

Polish

Etymology

From po- +‎ gderać.

Pronunciation

IPA^(key): /pɔɡˈdɛ.rat͡ɕ/
Rhymes: -ɛrat͡ɕ
Syllabification: pog‧de‧rać

Verb

pogderać pf

(intransitive, colloquial) to complain for some time

Conjugation

Conjugation of pogderać pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pogderać
future tense	1^st	pogderam			pogderamy
	2^nd	pogderasz			pogderacie
	3^rd	pogdera			pogderają
	impersonal	pogdera się
past tense	1^st	pogderałem	pogderałam		pogderaliśmy	pogderałyśmy
	2^nd	pogderałeś	pogderałaś		pogderaliście	pogderałyście
	3^rd	pogderał	pogderała	pogderało	pogderali	pogderały
	impersonal	pogderano
conditional	1^st	pogderałbym	pogderałabym		pogderalibyśmy	pogderałybyśmy
	2^nd	pogderałbyś	pogderałabyś		pogderalibyście	pogderałybyście
	3^rd	pogderałby	pogderałaby	pogderałoby	pogderaliby	pogderałyby
	impersonal	pogderano by
imperative	1^st	niech pogderam			pogderajmy
	2^nd	pogderaj			pogderajcie
	3^rd	niech pogdera			niech pogderają
anterior adverbial participle		pogderawszy
verbal noun		pogderanie

Related terms

noun

gderacz

verb

gderać

Further reading

pogderać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
pogderać in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.