pogryźć

Polish

Etymology

From po- +‎ gryźć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.ɡrɨɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɡrɨɕt͡ɕ
  • Syllabification: po‧gryźć

Verb

pogryźć pf

  1. (transitive) to break by biting, to destroy by biting
  2. (transitive) to bite (attack or injure using the teeth)

Conjugation
Conjugation of pogryźć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pogryźć
future tense 1st pogryzę pogryziemy
2nd pogryziesz pogryziecie
3rd pogryzie pogryzą
impersonal pogryzie się
past tense 1st pogryzłem pogryzłam pogryźliśmy pogryzłyśmy
2nd pogryzłeś pogryzłaś pogryźliście pogryzłyście
3rd pogryzł pogryzła pogryzło pogryźli pogryzły
impersonal pogryziono
conditional 1st pogryzłbym pogryzłabym pogryźlibyśmy pogryzłybyśmy
2nd pogryzłbyś pogryzłabyś pogryźlibyście pogryzłybyście
3rd pogryzłby pogryzłaby pogryzłoby pogryźliby pogryzłyby
impersonal pogryziono by
imperative 1st niech pogryzę pogryźmy
2nd pogryź pogryźcie
3rd niech pogryzie niech pogryzą
passive adjectival participle pogyziony pogyziona pogyzione pogryzieni pogyzione
anterior adverbial participle pogryzłszy
verbal noun pogryzienie

Further reading
  • pogryźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pogryźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.