pokruszyć

Polish

Etymology

From po- +‎ kruszyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈkru.ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: po‧kru‧szyć

Verb

pokruszyć pf (imperfective kruszyć)

  1. (transitive) to crush, to crumble, to break up
  2. (reflexive) to be crushed, to be crumbled

Conjugation
Conjugation of pokruszyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pokruszyć
future tense 1st pokruszę pokruszymy
2nd pokruszysz pokruszycie
3rd pokruszy pokruszą
impersonal pokruszy się
past tense 1st pokruszyłem pokruszyłam pokruszyliśmy pokruszyłyśmy
2nd pokruszyłeś pokruszyłaś pokruszyliście pokruszyłyście
3rd pokruszył pokruszyła pokruszyło pokruszyli pokruszyły
impersonal pokruszono
conditional 1st pokruszyłbym pokruszyłabym pokruszylibyśmy pokruszyłybyśmy
2nd pokruszyłbyś pokruszyłabyś pokruszylibyście pokruszyłybyście
3rd pokruszyłby pokruszyłaby pokruszyłoby pokruszyliby pokruszyłyby
impersonal pokruszono by
imperative 1st niech pokruszę pokruszmy
2nd pokrusz pokruszcie
3rd niech pokruszy niech pokruszą
passive adjectival participle pokruszony pokruszona pokruszone pokruszeni pokruszone
anterior adverbial participle pokruszywszy
verbal noun pokruszenie

Further reading
  • pokruszyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pokruszyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.