pokrzepić

Polish

Etymology

From po- +‎ krzepić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈkʂɛ.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛpit͡ɕ
  • Syllabification: po‧krze‧pić

Verb

pokrzepić pf (imperfective pokrzepiać)

  1. (transitive) to comfort, to console, to reassure
  2. (reflexive) to comfort oneself
  3. (reflexive) to comfort each other

Conjugation
Conjugation of pokrzepić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pokrzepić
future tense 1st pokrzepię pokrzepimy
2nd pokrzepisz pokrzepicie
3rd pokrzepi pokrzepią
impersonal pokrzepi się
past tense 1st pokrzepiłem pokrzepiłam pokrzepiliśmy pokrzepiłyśmy
2nd pokrzepiłeś pokrzepiłaś pokrzepiliście pokrzepiłyście
3rd pokrzepił pokrzepiła pokrzepiło pokrzepili pokrzepiły
impersonal pokrzepiono
conditional 1st pokrzepiłbym pokrzepiłabym pokrzepilibyśmy pokrzepiłybyśmy
2nd pokrzepiłbyś pokrzepiłabyś pokrzepilibyście pokrzepiłybyście
3rd pokrzepiłby pokrzepiłaby pokrzepiłoby pokrzepiliby pokrzepiłyby
impersonal pokrzepiono by
imperative 1st niech pokrzepię pokrzepmy
2nd pokrzep pokrzepcie
3rd niech pokrzepi niech pokrzepią
passive adjectival participle pokrzepiony pokrzepiona pokrzepione pokrzepieni pokrzepione
anterior adverbial participle pokrzepiwszy
verbal noun pokrzepienie

Further reading
  • pokrzepić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pokrzepić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.