polatać

Polish

Etymology

From po- +‎ latać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈla.tat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -atat͡ɕ
  • Syllabification: po‧la‧tać

Verb

polatać pf (imperfective polatywać)

  1. (intransitive) to fly for some time
  2. (intransitive, colloquial) to go for a run
    Synonym: pobiegać

Conjugation
Conjugation of polatać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive polatać
future tense 1st polatam polatamy
2nd polatasz polatacie
3rd polata polatają
impersonal polata się
past tense 1st polatałem polatałam polataliśmy polatałyśmy
2nd polatałeś polatałaś polataliście polatałyście
3rd polatał polatała polatało polatali polatały
impersonal polatano
conditional 1st polatałbym polatałabym polatalibyśmy polatałybyśmy
2nd polatałbyś polatałabyś polatalibyście polatałybyście
3rd polatałby polatałaby polatałoby polataliby polatałyby
impersonal polatano by
imperative 1st niech polatam polatajmy
2nd polataj polatajcie
3rd niech polata niech polatają
anterior adverbial participle polatawszy
verbal noun polatanie

Derived terms
noun

Further reading
  • polatać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • polatać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.