poleźć

Polish

Etymology

From po- +‎ leźć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.lɛɕt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔlɛɕt͡ɕ
  • Syllabification: po‧leźć

Verb

poleźć pf (imperfective determinate leźć, indeterminate łazić)

  1. (colloquial, intransitive) to drag one's heels
  2. (colloquial, intransitive, derogatory) to butt in somewhere

Conjugation
Conjugation of poleźć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poleźć
future tense 1st polezę poleziemy
2nd poleziesz poleziecie
3rd polezie polezą
impersonal polezie się
past tense 1st polazłem polazłam poleźliśmy polazłyśmy
2nd polazłeś polazłaś poleźliście polazłyście
3rd polazł polazła polazło poleźli polazły
impersonal poleziono
conditional 1st polazłbym polazłabym poleźlibyśmy polazłybyśmy
2nd polazłbyś polazłabyś poleźlibyście polazłybyście
3rd polazłby polazłaby polazłoby poleźliby polazłyby
impersonal poleziono by
imperative 1st niech polezę poleźmy
2nd poleź poleźcie
3rd niech polezie niech polezą
anterior adverbial participle polazłszy
verbal noun polezienie

Further reading
  • poleźć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poleźć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.