polecieć

Polish

Etymology

From po- +‎ lecieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈlɛ.t͡ɕɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕɛt͡ɕ
  • Syllabification: po‧le‧cieć

Verb

polecieć pf (imperfective lecieć, indeterminate latać)

  1. (intransitive) to fly

Conjugation
Conjugation of polecieć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive polecieć
future tense 1st polecę polecimy
2nd polecisz polecicie
3rd poleci polecą
impersonal poleci się
past tense 1st poleciałem poleciałam polecieliśmy poleciałyśmy
2nd poleciałeś poleciałaś polecieliście poleciałyście
3rd poleciał poleciała poleciało polecieli poleciały
impersonal poleciano
conditional 1st poleciałbym poleciałabym polecielibyśmy poleciałybyśmy
2nd poleciałbyś poleciałabyś polecielibyście poleciałybyście
3rd poleciałby poleciałaby poleciałoby polecieliby poleciałyby
impersonal poleciano by
imperative 1st niech polecę polećmy
2nd poleć polećcie
3rd niech poleci niech polecą
anterior adverbial participle poleciawszy
verbal noun polecenie

Further reading
  • polecieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • polecieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.