pomówić

Polish

Etymology

From po- +‎ mówić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈmu.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uvit͡ɕ
  • Syllabification: po‧mó‧wić

Verb

pomówić pf (imperfective pomawiać)

  1. (transitive) to have a conversation
  2. (transitive) to accuse, to impute
    Synonyms: imputować, posądzić
  3. (reflexive) to accuse each other

Conjugation
Conjugation of pomówić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pomówić
future tense 1st pomówię pomówimy
2nd pomówisz pomówicie
3rd pomówi pomówią
impersonal pomówi się
past tense 1st pomówiłem pomówiłam pomówiliśmy pomówiłyśmy
2nd pomówiłeś pomówiłaś pomówiliście pomówiłyście
3rd pomówił pomówiła pomówiło pomówili pomówiły
impersonal pomówiono
conditional 1st pomówiłbym pomówiłabym pomówilibyśmy pomówiłybyśmy
2nd pomówiłbyś pomówiłabyś pomówilibyście pomówiłybyście
3rd pomówiłby pomówiłaby pomówiłoby pomówiliby pomówiłyby
impersonal pomówiono by
imperative 1st niech pomówię pomówmy
2nd pomów pomówcie
3rd niech pomówi niech pomówią
passive adjectival participle pomówiony pomówiona pomówione pomówieni pomówione
anterior adverbial participle pomówiwszy
verbal noun pomówienie

Derived terms
noun

Further reading
  • pomówić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pomówić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.