pominout
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈpomɪnou̯t]
Verb
pominout pf (imperfective pomíjet)
Conjugation
Conjugation
| Infinitive | pominout, pominouti | Active adjective | pominuvší |
|---|---|---|---|
| Verbal noun | — | Passive adjective | — |
| Present forms | indicative | imperative | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| 1st person | pominu | pomineme | — | pomiňme |
| 2nd person | pomineš | pominete | pomiň | pomiňte |
| 3rd person | pomine | pominou | — | — |
| The verb pominout does not have present tense and the present forms are used to express future only. |
| Participles | Past participles | Passive participles | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| masculine animate | pominul | pominuli | pominut | pominuti |
| masculine inanimate | pominuly | pominuty | ||
| feminine | pominula | pominuta | ||
| neuter | pominulo | pominula | pominuto | pominuta |
| Transgressives | present | past |
|---|---|---|
| masculine singular | — | pominuv |
| feminine + neuter singular | — | pominuvši |
| plural | — | pominuvše |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.