popchnąć

Polish

Etymology

From po- +‎ pchnąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔp.xnɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔpxnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: pop‧chnąć

Verb

popchnąć pf (imperfective popychać)

  1. (transitive) to push, to shove
  2. (transitive) to hustle, to jostle, to barge
  3. (transitive) to push, to prod, to persuade

Conjugation
Conjugation of popchnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive popchnąć
future tense 1st popchnę popchniemy
2nd popchniesz popchniecie
3rd popchnie popchną
impersonal popchnie się
past tense 1st popchnąłem popchnęłam popchnęliśmy popchnęłyśmy
2nd popchnąłeś popchnęłaś popchnęliście popchnęłyście
3rd popchnął popchnęła popchnęło popchnęli popchnęły
impersonal popchnięto
conditional 1st popchnąłbym popchnęłabym popchnęlibyśmy popchnęłybyśmy
2nd popchnąłbyś popchnęłabyś popchnęlibyście popchnęłybyście
3rd popchnąłby popchnęłaby popchnęłoby popchnęliby popchnęłyby
impersonal popchnięto by
imperative 1st niech popchnę popchnijmy
2nd popchnij popchnijcie
3rd niech popchnie niech popchną
passive adjectival participle popchnięty popchnięta popchnięte popchnięci popchnięte
anterior adverbial participle popchnąwszy
verbal noun popchnięcie

Further reading
  • popchnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • popchnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.