poprawić

Polish

Etymology

From po- +‎ prawić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈpra.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -avit͡ɕ
  • Syllabification: po‧pra‧wić

Verb

poprawić pf (imperfective poprawiać)

  1. (transitive) to improve, to better
  2. (transitive) to rectify
  3. (transitive) to correct
  4. (transitive) to primp, to adjust
  5. (transitive) to upgrade

Conjugation
Conjugation of poprawić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poprawić
future tense 1st poprawię poprawimy
2nd poprawisz poprawicie
3rd poprawi poprawią
impersonal poprawi się
past tense 1st poprawiłem poprawiłam poprawiliśmy poprawiłyśmy
2nd poprawiłeś poprawiłaś poprawiliście poprawiłyście
3rd poprawił poprawiła poprawiło poprawili poprawiły
impersonal poprawiono
conditional 1st poprawiłbym poprawiłabym poprawilibyśmy poprawiłybyśmy
2nd poprawiłbyś poprawiłabyś poprawilibyście poprawiłybyście
3rd poprawiłby poprawiłaby poprawiłoby poprawiliby poprawiłyby
impersonal poprawiono by
imperative 1st niech poprawię poprawmy
2nd popraw poprawcie
3rd niech poprawi niech poprawią
passive adjectival participle poprawiony poprawiona poprawione poprawieni poprawione
anterior adverbial participle poprawiwszy
verbal noun poprawienie

Derived terms
nouns

Further reading
  • poprawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poprawić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.