poprzedzić

Polish

From po- +‎ przed +‎ -ić.

poprzedzić pf (imperfective poprzedzać)

(transitive) to precede (to go before, go in front of)
(transitive) to precede, to prelude (to play an introduction or prelude; to give a prefatory performance)
(transitive) to preface (to give a preface to)

Conjugation of poprzedzić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poprzedzić
future tense	1^st	poprzedzę			poprzedzimy
	2^nd	poprzedzisz			poprzedzicie
	3^rd	poprzedzi			poprzedzą
	impersonal	poprzedzi się
past tense	1^st	poprzedziłem	poprzedziłam		poprzedziliśmy	poprzedziłyśmy
	2^nd	poprzedziłeś	poprzedziłaś		poprzedziliście	poprzedziłyście
	3^rd	poprzedził	poprzedziła	poprzedziło	poprzedzili	poprzedziły
	impersonal	poprzedzono
conditional	1^st	poprzedziłbym	poprzedziłabym		poprzedzilibyśmy	poprzedziłybyśmy
	2^nd	poprzedziłbyś	poprzedziłabyś		poprzedzilibyście	poprzedziłybyście
	3^rd	poprzedziłby	poprzedziłaby	poprzedziłoby	poprzedziliby	poprzedziłyby
	impersonal	poprzedzono by
imperative	1^st	niech poprzedzę			poprzedźmy
	2^nd	poprzedź			poprzedźcie
	3^rd	niech poprzedzi			niech poprzedzą
passive adjectival participle		poprzedzony	poprzedzona	poprzedzone	poprzedzeni	poprzedzone
anterior adverbial participle		poprzedziwszy
verbal noun		poprzedzenie