posprzątać

Polish

Etymology

From po- +‎ sprzątać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈspʂɔn.tat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔntat͡ɕ
  • Syllabification: po‧sprzą‧tać

Verb

posprzątać pf

  1. (transitive) to clean up, to sweep, to tidy up
    Antonyms: zabałaganić, zabrudzić
  2. (transitive) to remove something from somewhere and put it somewhere else
  3. (transitive) to harvest (to bring in a harvest; to reap)

Conjugation
Conjugation of posprzątać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive posprzątać
future tense 1st posprzątam posprzątamy
2nd posprzątasz posprzątacie
3rd posprząta posprzątają
impersonal posprząta się
past tense 1st posprzątałem posprzątałam posprzątaliśmy posprzątałyśmy
2nd posprzątałeś posprzątałaś posprzątaliście posprzątałyście
3rd posprzątał posprzątała posprzątało posprzątali posprzątały
impersonal posprzątano
conditional 1st posprzątałbym posprzątałabym posprzątalibyśmy posprzątałybyśmy
2nd posprzątałbyś posprzątałabyś posprzątalibyście posprzątałybyście
3rd posprzątałby posprzątałaby posprzątałoby posprzątaliby posprzątałyby
impersonal posprzątano by
imperative 1st niech posprzątam posprzątajmy
2nd posprzątaj posprzątajcie
3rd niech posprząta niech posprzątają
passive adjectival participle posprzątany posprzątana posprzątane posprzątani posprzątane
anterior adverbial participle posprzątawszy
verbal noun posprzątanie

Further reading
  • posprzątać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • posprzątać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.