postrzelić

Polish

Etymology

From po- +‎ strzelić

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔsˈtʂɛ.lit͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛlit͡ɕ
  • Syllabification: pos‧trze‧lić

Verb

postrzelić pf

  1. (transitive) to shoot; to hurt through firing a projectile from a firearm at someone or something
  2. (reflexive) to shoot oneself; to hurt oneself with a firearm
  3. (reflexive) to shoot one another; to hurt one another with firearms

Conjugation
Conjugation of postrzelić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive postrzelić
future tense 1st postrzelę postrzelimy
2nd postrzelisz postrzelicie
3rd postrzeli postrzelą
impersonal postrzeli się
past tense 1st postrzeliłem postrzeliłam postrzeliliśmy postrzeliłyśmy
2nd postrzeliłeś postrzeliłaś postrzeliliście postrzeliłyście
3rd postrzelił postrzeliła postrzeliło postrzelili postrzeliły
impersonal postrzelono
conditional 1st postrzeliłbym postrzeliłabym postrzelilibyśmy postrzeliłybyśmy
2nd postrzeliłbyś postrzeliłabyś postrzelilibyście postrzeliłybyście
3rd postrzeliłby postrzeliłaby postrzeliłoby postrzeliliby postrzeliłyby
impersonal postrzelono by
imperative 1st niech postrzelę postrzelmy
2nd postrzel postrzelcie
3rd niech postrzeli niech postrzelą
passive adjectival participle postrzelony postrzelona postrzelone postrzeleni postrzelone
anterior adverbial participle postrzeliwszy
verbal noun postrzelenie

Derived terms
adjective
nouns

Further reading
  • postrzelić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • postrzelić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.