poszukać

Polish

Etymology

From po- +‎ szukać.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈʂu.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ukat͡ɕ
  • Syllabification: po‧szu‧kać

Verb

poszukać pf (imperfective poszukiwać)

  1. (transitive) to look for, to search, to seek
  2. (reflexive) to look for one another

Conjugation
Conjugation of poszukać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poszukać
future tense 1st poszukam poszukamy
2nd poszukasz poszukacie
3rd poszuka poszukają
impersonal poszuka się
past tense 1st poszukałem poszukałam poszukaliśmy poszukałyśmy
2nd poszukałeś poszukałaś poszukaliście poszukałyście
3rd poszukał poszukała poszukało poszukali poszukały
impersonal poszukano
conditional 1st poszukałbym poszukałabym poszukalibyśmy poszukałybyśmy
2nd poszukałbyś poszukałabyś poszukalibyście poszukałybyście
3rd poszukałby poszukałaby poszukałoby poszukaliby poszukałyby
impersonal poszukano by
imperative 1st niech poszukam poszukajmy
2nd poszukaj poszukajcie
3rd niech poszuka niech poszukają
passive adjectival participle poszukany poszukana poszukane poszukani poszukane
anterior adverbial participle poszukawszy
verbal noun poszukanie
adjective
  • poszukiwawczy
nouns

Further reading
  • poszukać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poszukać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.