potknąć

Polish

Etymology

From po- +‎ tknąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.tknɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔtknɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: po‧tknąć

Verb

potknąć pf (imperfective potykać)

  1. (reflexive) to trip, to stumble, to fall [+ na (locative)] or [+ o (accusative) = over something]
  2. (reflexive, figuratively) to err, to fail, to make a mistake
  3. (reflexive, literary) to skirmish [+ z (instrumental) = with an enemy]

Conjugation
Conjugation of potknąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive potknąć
future tense 1st potknę potkniemy
2nd potkniesz potkniecie
3rd potknie potkną
impersonal potknie się
past tense 1st potknąłem potknąłam potknęliśmy potknąłyśmy
2nd potknąłeś potknąłaś potknęliście potknąłyście
3rd potknął potknąła potknąło potknęli potknąły
impersonal potknięto
conditional 1st potknąłbym potknąłabym potknęlibyśmy potknąłybyśmy
2nd potknąłbyś potknąłabyś potknęlibyście potknąłybyście
3rd potknąłby potknąłaby potknąłoby potknęliby potknąłyby
impersonal potknięto by
imperative 1st niech potknę potknijmy
2nd potknij potknijcie
3rd niech potknie niech potkną
anterior adverbial participle potknąwszy
verbal noun potknięcie

Further reading
  • potknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • potknąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.