potrzeć

Polish

Etymology

From po- +‎ trzeć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.tʂɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔtʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: po‧trzeć

Verb

potrzeć pf (imperfective pocierać)

  1. (transitive) to rub
  2. (reflexive) to rub oneself
  3. (reflexive) to rub one another

Conjugation
Conjugation of potrzeć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive potrzeć
future tense 1st potrę potrzemy
2nd potrzesz potrzecie
3rd potrze potrą
impersonal potrze się
past tense 1st potarłem potarłam potarliśmy potarłyśmy
2nd potarłeś potarłaś potarliście potarłyście
3rd potarł potarła potarło potarli potarły
impersonal potarto
conditional 1st potarłbym potarłabym potarlibyśmy potarłybyśmy
2nd potarłbyś potarłabyś potarlibyście potarłybyście
3rd potarłby potarłaby potarłoby potarliby potarłyby
impersonal potarto by
imperative 1st niech potrę potrzyjmy
2nd potrzyj potrzyjcie
3rd niech potrze niech potrą
passive adjectival participle potarty potarta potarte potarci potarte
anterior adverbial participle potarłszy
verbal noun potarcie

Further reading
  • potrzeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • potrzeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.