powielić

Polish

Etymology

From po- +‎ wiele +‎ -ić.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈvjɛ.lit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛlit͡ɕ
  • Syllabification: po‧wie‧lić

Verb

powielić pf (imperfective powielać)

  1. (transitive) to manifold, to duplicate, to copy, to replicate, to mimeograph
  2. (transitive) to rehash

Conjugation
Conjugation of powielić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive powielić
future tense 1st powielę powielimy
2nd powielisz powielicie
3rd powieli powielą
impersonal powieli się
past tense 1st powieliłem powieliłam powieliliśmy powieliłyśmy
2nd powieliłeś powieliłaś powieliliście powieliłyście
3rd powielił powieliła powieliło powielili powieliły
impersonal powielono
conditional 1st powieliłbym powieliłabym powielilibyśmy powieliłybyśmy
2nd powieliłbyś powieliłabyś powielilibyście powieliłybyście
3rd powieliłby powieliłaby powieliłoby powieliliby powieliłyby
impersonal powielono by
imperative 1st niech powielę powielmy
2nd powiel powielcie
3rd niech powieli niech powielą
passive adjectival participle powielony powielona powielone powieleni powielone
anterior adverbial participle powieliwszy
verbal noun powielenie

Further reading
  • powielić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • powielić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.