powziąć

Polish

Etymology

From po- +‎ wziąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔv.ʑɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvʑɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: pow‧ziąć

Verb

powziąć pf (imperfective podejmować)

  1. (transitive, literary) to initiate; to undertake
    Synonyms: podjąć, postanowić
  2. (intransitive, literary) to take on (begin to exhibit)

Conjugation
Conjugation of powziąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive powziąć
future tense 1st powezmę poweźmiemy
2nd poweźmiesz poweźmiecie
3rd poweźmie powezmą
impersonal poweźmie się
past tense 1st powziąłem powzięłam powzięliśmy powzięłyśmy
2nd powziąłeś powzięłaś powzięliście powzięłyście
3rd powziął powzięła powzięło powzięli powzięły
impersonal powzięto
conditional 1st powziąłbym powzięłabym powzięlibyśmy powzięłybyśmy
2nd powziąłbyś powzięłabyś powzięlibyście powzięłybyście
3rd powziąłby powzięłaby powzięłoby powzięliby powzięłyby
impersonal powzięto by
imperative 1st niech powezmę poweźmijmy
2nd poweźmij poweźmijcie
3rd niech poweźmie niech powezmą
passive adjectival participle powzięty powzięta powzięte powzięci powzięte
anterior adverbial participle powziąwszy
verbal noun powzięcie
noun
  • powzięcie

Further reading
  • powziąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • powziąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.