pozbyć

Polish

Etymology

From po- +‎ zbyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpɔ.zbɨt͡ɕ/
  • Audio (pozbyć)(file)
  • Audio (pozbyć się)(file)
  • Rhymes: -ɔzbɨt͡ɕ
  • Syllabification: po‧zbyć

Verb

pozbyć pf (imperfective pozbywać)

  1. (reflexive) to get rid of [+genitive = of what]

Conjugation
Conjugation of pozbyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pozbyć
future tense 1st pozbędę pozbędziemy
2nd pozbędziesz pozbędziecie
3rd pozbędzie pozbędą
impersonal pozbędzie się
past tense 1st pozbyłem pozbyłam pozbyliśmy pozbyłyśmy
2nd pozbyłeś pozbyłaś pozbyliście pozbyłyście
3rd pozbył pozbyła pozbyło pozbyli pozbyły
impersonal pozbyto
conditional 1st pozbyłbym pozbyłabym pozbylibyśmy pozbyłybyśmy
2nd pozbyłbyś pozbyłabyś pozbylibyście pozbyłybyście
3rd pozbyłby pozbyłaby pozbyłoby pozbyliby pozbyłyby
impersonal pozbyto by
imperative 1st niech pozbędę pozbądźmy
2nd pozbądź pozbądźcie
3rd niech pozbędzie niech pozbędą
anterior adverbial participle pozbywszy
verbal noun pozbycie

Further reading
  • pozbyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pozbyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.