poznaczyć

Polish

Etymology

From po- +‎ znaczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈzna.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: po‧zna‧czyć

Verb

poznaczyć pf

  1. (transitive) to mark many times, to mark many things

Conjugation
Conjugation of poznaczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive poznaczyć
future tense 1st poznaczę poznaczymy
2nd poznaczysz poznaczycie
3rd poznaczy poznaczą
impersonal poznaczy się
past tense 1st poznaczyłem poznaczyłam poznaczyliśmy poznaczyłyśmy
2nd poznaczyłeś poznaczyłaś poznaczyliście poznaczyłyście
3rd poznaczył poznaczyła poznaczyło poznaczyli poznaczyły
impersonal poznaczono
conditional 1st poznaczyłbym poznaczyłabym poznaczylibyśmy poznaczyłybyśmy
2nd poznaczyłbyś poznaczyłabyś poznaczylibyście poznaczyłybyście
3rd poznaczyłby poznaczyłaby poznaczyłoby poznaczyliby poznaczyłyby
impersonal poznaczono by
imperative 1st niech poznaczę poznaczmy
2nd poznacz poznaczcie
3rd niech poznaczy niech poznaczą
passive adjectival participle poznaczony poznaczona poznaczone poznaczeni poznaczone
anterior adverbial participle poznaczywszy
verbal noun poznaczenie

Further reading
  • poznaczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • poznaczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.