praecipiendus
Latin
    
    Etymology
    
Future passive participle of praecipiō.
Participle
    
praecipiendus (feminine praecipienda, neuter praecipiendum); first/second-declension participle
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | praecipiendus | praecipienda | praecipiendum | praecipiendī | praecipiendae | praecipienda | |
| Genitive | praecipiendī | praecipiendae | praecipiendī | praecipiendōrum | praecipiendārum | praecipiendōrum | |
| Dative | praecipiendō | praecipiendō | praecipiendīs | ||||
| Accusative | praecipiendum | praecipiendam | praecipiendum | praecipiendōs | praecipiendās | praecipienda | |
| Ablative | praecipiendō | praecipiendā | praecipiendō | praecipiendīs | |||
| Vocative | praecipiende | praecipienda | praecipiendum | praecipiendī | praecipiendae | praecipienda | |
References
    
- praecipiendus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co. - to adopt a didactic tone: ad praecipiendi rationem delābi (Q. Fr. 1. 1. 6. 18)
 
- to adopt a didactic tone: ad praecipiendi rationem delābi (Q. Fr. 1. 1. 6. 18)
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.