praeitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of praeeō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | praeitus | praeita | praeitum | praeitī | praeitae | praeita | |
| Genitive | praeitī | praeitae | praeitī | praeitōrum | praeitārum | praeitōrum | |
| Dative | praeitō | praeitae | praeitō | praeitīs | praeitīs | praeitīs | |
| Accusative | praeitum | praeitam | praeitum | praeitōs | praeitās | praeita | |
| Ablative | praeitō | praeitā | praeitō | praeitīs | praeitīs | praeitīs | |
| Vocative | praeite | praeita | praeitum | praeitī | praeitae | praeita | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.