praeligans
Latin
Etymology
Present participle of praeligō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | praeligāns | praeligāns | praeligantēs | praeligantia | |
| Genitive | praeligantis | praeligantis | praeligantium | praeligantium | |
| Dative | praeligantī | praeligantī | praeligantibus | praeligantibus | |
| Accusative | praeligantem | praeligāns | praeligantēs, praeligantīs | praeligantia | |
| Ablative | praeligante, praeligantī1 | praeligante, praeligantī1 | praeligantibus | praeligantibus | |
| Vocative | praeligāns | praeligāns | praeligantēs | praeligantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.