praenuntiatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of praenuntiō
Participle
praenuntiātus m (feminine praenuntiāta, neuter praenuntiātum); first/second declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | praenuntiātus | praenuntiāta | praenuntiātum | praenuntiātī | praenuntiātae | praenuntiāta | |
| Genitive | praenuntiātī | praenuntiātae | praenuntiātī | praenuntiātōrum | praenuntiātārum | praenuntiātōrum | |
| Dative | praenuntiātō | praenuntiātae | praenuntiātō | praenuntiātīs | praenuntiātīs | praenuntiātīs | |
| Accusative | praenuntiātum | praenuntiātam | praenuntiātum | praenuntiātōs | praenuntiātās | praenuntiāta | |
| Ablative | praenuntiātō | praenuntiātā | praenuntiātō | praenuntiātīs | praenuntiātīs | praenuntiātīs | |
| Vocative | praenuntiāte | praenuntiāta | praenuntiātum | praenuntiātī | praenuntiātae | praenuntiāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.