praestitutus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of praestituō.
Participle
praestitutus m (feminine praestituta, neuter praestitutum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | praestitutus | praestituta | praestitutum | praestitutī | praestitutae | praestituta | |
| Genitive | praestitutī | praestitutae | praestitutī | praestitutōrum | praestitutārum | praestitutōrum | |
| Dative | praestitutō | praestitutae | praestitutō | praestitutīs | praestitutīs | praestitutīs | |
| Accusative | praestitutum | praestitutam | praestitutum | praestitutōs | praestitutās | praestituta | |
| Ablative | praestitutō | praestitutā | praestitutō | praestitutīs | praestitutīs | praestitutīs | |
| Vocative | praestitute | praestituta | praestitutum | praestitutī | praestitutae | praestituta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.