prijsgeven

Dutch

Etymology

From prijs (“price”) +‎ geven (“to give”). Cognate with German preisgeben.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈprɛi̯sɣeːvə(n)/
  • Audio(file)

Verb

prijsgeven

  1. to abandon, to give up something
    (The addition of quotations indicative of this usage is being sought):
  2. to disclose, to reveal something

Inflection
Inflection of prijsgeven (strong class 5, separable)
infinitive prijsgeven
past singular gaf prijs
past participle prijsgegeven
infinitive prijsgeven
gerund prijsgeven n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular geef prijsgaf prijsprijsgeefprijsgaf
2nd person sing. (jij) geeft prijsgaf prijsprijsgeeftprijsgaf
2nd person sing. (u) geeft prijsgaf prijsprijsgeeftprijsgaf
2nd person sing. (gij) geeft prijsgaaft prijsprijsgeeftprijsgaaft
3rd person singular geeft prijsgaf prijsprijsgeeftprijsgaf
plural geven prijsgaven prijsprijsgevenprijsgaven
subjunctive sing.1 geve prijsgave prijsprijsgeveprijsgave
subjunctive plur.1 geven prijsgaven prijsprijsgevenprijsgaven
imperative sing. geef prijs
imperative plur.1 geeft prijs
participles prijsgevendprijsgegeven
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.