proeliandus
Latin
Participle
proeliandus (feminine proelianda, neuter proeliandum); first/second-declension participle
- which is to be fought
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | proeliandus | proelianda | proeliandum | proeliandī | proeliandae | proelianda | |
| Genitive | proeliandī | proeliandae | proeliandī | proeliandōrum | proeliandārum | proeliandōrum | |
| Dative | proeliandō | proeliandō | proeliandīs | ||||
| Accusative | proeliandum | proeliandam | proeliandum | proeliandōs | proeliandās | proelianda | |
| Ablative | proeliandō | proeliandā | proeliandō | proeliandīs | |||
| Vocative | proeliande | proelianda | proeliandum | proeliandī | proeliandae | proelianda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.