prohibiturus
Latin
Etymology
Future active participle of prohibeō (“forbid”).
Participle
prohibitūrus (feminine prohibitūra, neuter prohibitūrum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | prohibitūrus | prohibitūra | prohibitūrum | prohibitūrī | prohibitūrae | prohibitūra | |
| Genitive | prohibitūrī | prohibitūrae | prohibitūrī | prohibitūrōrum | prohibitūrārum | prohibitūrōrum | |
| Dative | prohibitūrō | prohibitūrō | prohibitūrīs | ||||
| Accusative | prohibitūrum | prohibitūram | prohibitūrum | prohibitūrōs | prohibitūrās | prohibitūra | |
| Ablative | prohibitūrō | prohibitūrā | prohibitūrō | prohibitūrīs | |||
| Vocative | prohibitūre | prohibitūra | prohibitūrum | prohibitūrī | prohibitūrae | prohibitūra | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.