pronajmout
Czech
    
    
Pronunciation
    
- IPA(key): [ˈpronajmou̯t]
Conjugation
    
Conjugation
| Infinitive | pronajmout, pronajmouti | Active adjective | pronajavší , pronajmuvší | 
|---|---|---|---|
| Verbal noun | pronajmetí | Passive adjective | pronajatý, pronajmutý | 
| Present forms | indicative | imperative | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| 1st person | pronajmu | pronajmeme | — | pronajměme | 
| 2nd person | pronajmeš | pronajmete | pronajmi | pronajměte | 
| 3rd person | pronajme | pronajmou | — | — | 
| The verb pronajmout does not have present tense and the present forms are used to express future only. | 
| Participles | Past participles | Passive participles | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| masculine animate | pronajal, pronajmul | pronajali, pronajmuli | pronajat, pronajmut | pronajati, pronajmuti | 
| masculine inanimate | pronajaly, pronajmuly | pronajaty, pronajmuty | ||
| feminine | pronajala, pronajmula | pronajata, pronajmuta | ||
| neuter | pronajalo, pronajmulo | pronajala, pronajmula | pronajato, pronajmuto | pronajata, pronajmuta | 
| Transgressives | present | past | 
|---|---|---|
| masculine singular | — | pronajav, pronajmuv | 
| feminine + neuter singular | — | pronajavši, pronajmuvši | 
| plural | — | pronajavše, pronajmuvše | 
Derived terms
    
- pronájem m
Further reading
    
- pronajmouti in Příruční slovník jazyka českého, 1935–1957
- pronajmouti in Slovník spisovného jazyka českého, 1960–1971, 1989
- pronajmout in Internetová jazyková příručka
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.