propitiatorius
Latin
    
    Etymology
    
propitiātor (“a propitiator”) + -ius (forms adjectives from nouns)
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /pro.pi.ti.aːˈtoː.ri.us/, [prɔpɪt̪iäːˈt̪oːriʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /pro.pit.t͡si.aˈto.ri.us/, [propit̪ː͡s̪iäˈt̪ɔːrius]
Adjective
    
propitiātōrius (feminine propitiātōria, neuter propitiātōrium); first/second-declension adjective
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | propitiātōrius | propitiātōria | propitiātōrium | propitiātōriī | propitiātōriae | propitiātōria | |
| Genitive | propitiātōriī | propitiātōriae | propitiātōriī | propitiātōriōrum | propitiātōriārum | propitiātōriōrum | |
| Dative | propitiātōriō | propitiātōriō | propitiātōriīs | ||||
| Accusative | propitiātōrium | propitiātōriam | propitiātōrium | propitiātōriōs | propitiātōriās | propitiātōria | |
| Ablative | propitiātōriō | propitiātōriā | propitiātōriō | propitiātōriīs | |||
| Vocative | propitiātōrie | propitiātōria | propitiātōrium | propitiātōriī | propitiātōriae | propitiātōria | |
Derived terms
    
Descendants
    
- English: propitiatory
References
    
- “propitiatorius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- propitiatorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.