proscribens
Latin
Etymology
Present participle of prōscrībō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | prōscrībēns | prōscrībēns | prōscrībentēs | prōscrībentia | |
| Genitive | prōscrībentis | prōscrībentis | prōscrībentium | prōscrībentium | |
| Dative | prōscrībentī | prōscrībentī | prōscrībentibus | prōscrībentibus | |
| Accusative | prōscrībentem | prōscrībēns | prōscrībentēs, prōscrībentīs | prōscrībentia | |
| Ablative | prōscrībente, prōscrībentī1 | prōscrībente, prōscrībentī1 | prōscrībentibus | prōscrībentibus | |
| Vocative | prōscrībēns | prōscrībēns | prōscrībentēs | prōscrībentia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.