prospiciens
Latin
Etymology
Present participle of prōspiciō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | prōspiciēns | prōspiciēns | prōspicientēs | prōspicientia | |
| Genitive | prōspicientis | prōspicientis | prōspicientium | prōspicientium | |
| Dative | prōspicientī | prōspicientī | prōspicientibus | prōspicientibus | |
| Accusative | prōspicientem | prōspiciēns | prōspicientēs | prōspicientia | |
| Ablative | prōspicientī | prōspicientī | prōspicientibus | prōspicientibus | |
| Vocative | prōspiciēns | prōspiciēns | prōspicientēs | prōspicientia | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.